Konferencja

Międzynarodowa KONFERENCJA Sztuka [w:] przestrzeni

odbędzie się we Wrocławiu w ramach 6. Dolnośląskiego Festiwalu Architektury DoFA.

Tegoroczna edycja Festiwalu ma szczególny wymiar, ponieważ stanowi część programu architektonicznego Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Dlatego też bardzo zależy nam na pozyskaniu dla tego działania wsparcia znakomitych partnerów instytucjonalnych z dziedzin architektury, urbanistyki i sztuki, które – poprzez badanie zachodzących między nimi zależności – stanowić będą temat rozważań zaproszonych gości.

Organizator konferencji: Stowarzyszenie Architektów Polskich O/Wrocław

Współorganizatorzy: Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, Muzeum Współczesne Wrocław.

Konferencja została podzielona na trzy panele tematyczne:

_Sztuka w przestrzeni publicznej (kuratorka: Dorota Monkiewicz, Muzeum Współczesne Wrocław)

_Polityka przestrzeni - przestrzeń polityki - sztuka transformacji (kuratorka: dr arch. Izabela Mironowicz, WA PWr, ZG TUP)

_E[ste]tyka architektury dziś (kuratorka: dr arch. Grażyna Hryncewicz-Lamber, WA PWr)

a jej współorganizatorami są: Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu oraz Muzeum Współczesne Wrocław.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

MANIFEST Sztuka [w:] przestrzeni

Konferencja poświęcona problemom sztuki i przestrzeni, a może sztuki w przestrzeni, ma nie tylko odzwierciedlać treściowo naczelne hasło Europejskiej Stolicy Kultury 2016 "Przestrzenie dla piękna", ale podjąć próbę definicji wzajemnych relacji sztuki czystej ze sztukami kreowania przestrzeni: architekturą i planowaniem przestrzennym.

Wrocław przystępując do realizacji idei ESK postawił na „nowy” Wrocław, „nowe miasto” o wielowiekowej tradycji, poddane po II wojnie światowej całkowitej metamorfozie w dziedzinie społecznej, politycznej i kulturalnej. Uczestnicząc w wydarzeniach ESK 2016 i śledząc dynamiczny rozwój ostatnich lat, można zobaczyć konsekwencje tej zmiany uobecnione we współczesnym Wrocławiu.

„Wrocław 2016 tworzy otwarte, dynamiczne i przyjazne przestrzenie, służące zaspokojeniu pragnienia obcowania z kulturą i sztuką dla piękna” - to cytat z programu ESK, stanowiący deklarację organizatorów, osób zaangażowanych w organizację ESK, a także po części odpowiedzialnych za obraz rozwoju miasta Wrocławia.

Zastanawiając się nad fenomenem miasta, które zmieniło się zarówno w sferze bazy (struktura), jak i nadbudowy (społeczeństwo), warto skupić się na przestrzeniach dających świadectwo monumentalności historii, jak i na współczesnych dokonaniach w tworzeniu otwartych i przyjaznych miejsc. Czy ramy są ważniejsze od obrazu w nim eksponowanego, czy wpływają na obraz i w jaki sposób? W jakim stopniu budowanie atrakcyjności miejsca następuje poprzez wyrażanie wdzięczności dokonaniom poprzedników (pomniki), a w jakim istniejące monumenty historii i sztuki wpływają na zwiększenie atrakcyjności miejsca?

Co świadczy o mieście i jego dokonaniach? Dzięki czemu społeczeństwo identyfikuje się z miastem i jak „czyta” przestrzeń, jak interpretuje znamiona metropolitalnego charakteru miasta i jego poszczególnych dzielnic, co decyduje o tworzeniu klimatu i nastroju miejskiego pejzażu?

Jak ważne w strukturze metropolii miejsca wpływają na samoidentyfikację jego mieszkańców?

Na ile pozytywna (negatywna) identyfikacja wpływa na adekwatne działania władz miasta, ruchy aktywistów i artystów, na tworzenie spójnej polityki rozwoju? Te kwestie wydają się szczególnie istotne w dobie poszukiwania dróg zrównoważenia rozwoju, a tym samym zmniejszenia niekontrolowanego rozrostu antymiejskich z natury przedmieść (urban sprawl), a świadoma polityka lokalnych społeczności może przeciwdziałać tworzeniu osiedli grodzonych (gated community), stanowiących najbardziej jaskrawy przykład prywatyzacji przestrzeni publicznej, zawłaszczania dobra wszystkich mieszkańców miasta. Jak uczynić przestrzeń zurbanizowaną atrakcyjną dla użytkowników, gdy miasta już nie budują dla swoich mieszkańców nowych przestrzeni, jedynie zarządzając już istniejącymi? W śródmieściu, skąd atrakcje zostały przeniesione do centrów handlowych i parków rozrywki, z ich sztucznymi pejzażami skupionymi „pod jednym dachem”? Jaką rolę pełni dzisiaj architektura i jej twórcy, architekci w kreowaniu nowych fragmentów miasta? Czy wpływają tym samym na tworzenie lokalnych społeczności? Czy kreują "ramy" dla twórczych wypowiedzi mieszkańców?

W ramach trzech paneli konferencji zadane zostanie znacznie więcej pytań: o miejsce i wzajemne relacji sztuki instytucjonalnej, eksperymentu, indywidualnej ekspresji w przestrzeni miejskiej, zarówno tej dedykowanej sztuce, jak i otwartej, publicznej. Będziemy się wspólnie zastanawiać nad sztuką kreowania przestrzeni poprzez polityki miejskie, które w sposób „miękki” zmieniają przestrzenne struktury i otwierają miasta ku przyszłości. W panelu E[ste]tyka architektury dziś znajdzie miejsce kontynuacja rozważań nad aksjologicznymi granicami architektonicznej kreacji i możliwością synkretyzmu sztuk czystych i przestrzennych w XXI wieku.

Konferencja została zaprogramowana jako dynamiczna przestrzeń wymiany myśli. Ważnym jej elementem będzie otwarta dyskusja w formie okrągłego stołu z udziałem zaproszonych gości zamykająca obrady.

Maciej Hawrylak

członek Zarządu Głównego SARP

Patronat nad konferencją objęło Towarzystwo Urbanistów Polskich.